A poem..



Ang kalimitan kaganapan sa mundo ay pera-pera lang.

Konti na lang siguro

Ang di nasisislaw sa pera sa panahon ngayon.

Kasi mahirap walang pera. Di mo mababayaran utang mo.

Di ka makakain ng tama at husto.

Di ka makabibili ng gamot mo. Wala kang pera sa bangko.

Mababa tingin sayo ng tao, kahit malapit sa buhay mo.



Kailan ba ako nagluho? Di ko matandaan.

Basta at may pera sila inaalala. Tulad ng nanay ko

Di ko masyado pino-problema pera.

Sana lang kung walang kailangan bayaran.



Okey lang kahit walang personal assets,

Pero pano pag dumating na si kamatayan.

Ma-momoroblema pa sila.

Paano ka ipalilibing? Walang ipon. Mangungutang pa sila?

Ah sa SSS may 20,000 yata dun. Arkila na lang ng ataol.

Pa-cremate para di pa magastos.

Bahala na siguro sila. Patay ka na.

Di ka na dapat mag problema.

Popular posts from this blog

Intelligent car, anyone?

Living with tropical cyclones

Thank God My Employer Took Out a Policy and so Did I